วันอังคารที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2555


การแพทย์ทางเลือก เลือกอะไร?


พักนี้มีกระแสกินยาไข่ดองน้ำส้มสายชูหมัก (รายละเอียดหาอ่านเอง) ก็เลยนึกอยากลองมั่งเพราะไขข้อ
กระดูกเอ็นต่างผุพังเปื่อย ได้มาจากโอโมหนึ่งลูกที่เขาดองได้ที่แล้ว จากไข่ใบเล็กๆ
ดองไปห้าวัน มันดูดเอาน้ำส้มเข้าไปพองโตมาอีกเกือบเท่าตัว แกะไข่ กลือนลงคอได้สามอึกใหญ่
ทั้งเปรี้ยวเหม็น คาว พะอืดพะอมไปอีกครึ่งวัน เฮ้อ..รักษาด้วยยาธรรมชาติ ตำรับจีนโบราณ เลี่ยงยา
ฝรั่งของแพทย์สมัยใหม่ ทางเลือกแบบนี้ มันไม่ง่ายเลย มานึกๆย้อนกลับไปถึงวิธีรักษาแบบแพทย์
ทางเลือก ล้วนแต่เรื่องไม่หนุก ฝังเข็มที่ก็เครียดมันไปทุกเข็มที่ทิ่มแทง (ไม่เข้าใจ คนไข้บางคนนอน
ฝังเข็มหลับตาพริ้ม มันอะไรกัน) นวดไทยก็ถูกจับหักแข้งพันขา ตัวงอแทบจะพับตรงกึ่งกลาง
ยึดเส้นที นึกว่าขาฉีกไปแล้ว โดนจับเส้นที โห..เกิดมาเป็นคน ไม่เคยเจ็บทรมานอย่างนี้ กินยาต้ม
อมสมุนไพรก็ขื่นขม ฝาดและบาดคอ ท้ายสุดอะไรๆไม่ได้ผล อ้าว..หมอบอกต้องออกกำลังกายขยาย
ปอด สร้างกล้ามเนื้อเอาเอง ต้องมีวินัยกายบริหารทีเป็นสิบเป็นร้อยท่า ขี้เกียจก็ต้องลุกไปว่ายน้ำสีผมทำ
มาจ๊าบๆ โดนคลอรีนทีสองทีผมกลายเป็นสีกระดาษทราย ตั้งใจจะเปรี้ยวจะทันสมัยกับเขาซะหน่อย
ก็ต้องจ๋อยไป

หรือทางโฮมีออพาธีซึ่งไม่ถึงกับเจ็บตัว ก็ยังต้องแลกมาด้วยสุนทรียะบางอย่าง กินเรมีดี โอเค ไม่เจ็บปวด
กินแล้วไม่ขื่นขม นั่งรอร่างกายปรัปสมดุลของมันเอง อ๊ะ..นีกว่าเจอทางสะดวก แต่เฮ้ย..ต้องแลกด้วยอะไร
หลายข้ออยู่ เรมีดีไม่ชอบกลิ่นฉุน เพราะฉะนั้นเครื่องหอม สารเคมีต้องขว้างทิ้ง น้ำหอมที่ไม่เคยห่างกาย
ตอนนี้จำชื่อไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ สบู่อาบน้ำเลิกไป ใช้มะขาม วันไหนคันเกา อาบน้ำทีก็แสบๆ ยังกะถูกลงโทษ
โลชั่นไม่ต้องถามถึง จั๊กกะแร้ของอันตรายกลายมาเป็นสารส้ม นี่ใช้มาหนึ่งแท่ง ปาเข้าไปเจ็ดแปดเดือนยัง
ไม่พร่อง มันแข็งทนดีจริง ทั้งหมดมวลนี้มีผลทางสังคมอยู่ระดับหนึ่ง เพื่อนคนใกล้ชิดต่างบ่นพรึมว่ากลิ่นตัว
ธรรมชาติไปหน่อยไหม (เออ..ธรรมชาติมากก็โดน)

อดเปรียบเทียบไม่ได้กับการรักษาแบบยาฝรั่งแพทย์สมัยใหม่ พวกนี้เขาเน้นควบคุม ใส่บังเหียนธรรมชาติ
ยาแก้ปวดไม่ขื่น กินปุีปหายปวดป๊าป ไปดูแผงขายยาเมืองมะกัน เหมือนทำข้อสอบ ต้องเลือก ก ข ค
จะเอายาแบบขาวๆ หรือเป็นเจลแถบกลืนง่าย สะดวกไม่ระคายคอ โห..นอกจากหายเจ็บ สิ่งที่ใช้รักษาก็
แสนจะอภิรมณ์จะกินแคลเซี่ยมรึ ลืมไปเลยไอ้เม็ดเป้งๆ กลืนทีไรไปติดอยู่ที่คอหอย เดี๋ยวนี้พี่กันแกทำเป็นชอกโกแล็ท
เป็นคำๆหรือเป็นแยลลี่สายรุ้ง เคี้ยวหนึบๆแสนอร่อย (เผลอๆกินเป็นหนมได้) ยานีโอสปอรินเป็นครีมใส่แผลสดแผลมด
สัตว์กัดต่อย ประมาณยาหม่องบ้านเรา ยังแถมแก้ปวดเข้าไปด้วย ชาตินี้จะไม่ให้รู้สึกเจ็บปวดอะไรกันแม้แต่น้อยเลยหรือ
ดูโฆษณายาไมเกรน เขาใช้สโลแกนว่า จะทนปวดไปใย ชีวิตมีแต่เรื่องหนุกหนาน ชื่นบาน ความเจ็บความปวดเป็น
เรื่องต้องเลี่ยง เจ็บคือไม่ดี เจ็บดีไม่มีในโลกหมอตะวันตก

มีเพื่อนหลายคนไม่ทนแล้วกับการรักษาแบบแพทย์ทางเลือก เพราะเลือกปุ๊ป ต้องทำการบ้าน ต้องอดและทน
ต้องลุกขึ้นมาทำการรักษาด้วยตัวเอง มันงานหนัก มันต้องรับผิดชอบเยอะมาก บ่อยครั้งคนมองไม่ทะลุจุดนี้
คิดว่าอ๊ะ..เลือกแล้ว เลือกไม่กินยาเคมี แต่ไม่ได้เตรียมตัว เตรียมใจที่จะเวิคฮาทฟอร์อิด นอกจากต้องลุกขึ้นมาปฎิบัติตน
ต่างๆนาๆแล้ว ยังต้องศึกษาหาข้อมูล แถมตัดสินใจด้วยตัวเองว่าเจ็บไหน จะรักษาด้วยวิธีอะไร ต้องหัดตั้งคำถาม
เพื่อให้เข้าใจสภาพโรคของตัวเอง ถามอากู๋ ถามหมอทางเลือก งานของหมอทางเลือกคือหาคำตอบที่จะนำไปสู่การ
รักษาที่มีประสิทธิผล งานของคนไข้ทางเลือกคือการตั้งคำถามเพื่อความเข้าใจ เพื่อจะได้ตัดสินใจว่าจะประพฤตืปฎิบัติ
ตนอย่างไร การรักษาแบบตะวันตกใช้สารเคมี คนไข้สบายแต่ไม่หายขาด ไม่หายในองค์รวม ไม่เข้าใจสภาพ หรือโรค
ของตัวเอง เจ็บอีกก็ต้องกลับไปซ้ำอีกเรื่อยไป การรักษาแบบแพทย์ทางเลือก คนไข้ต้องทน ต้องอด ต้องมีความเพียร
ไม่สนุก ไม่สบาย ยาก แต่เวลาหายขึ้นมา หายนาน หายถาวรเพราะคนไข้เข้าใจโรคของตัวเอง สามารถหาวิธีป้องกัน
สามารถปรัปการใช้ชีวิต ให้ไม่เกิดโรค หรือให้ทรมานกับมันน้อยที่สุด มีความเข้าใจธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตอย่างลึกซึ้ง
ทำไปทำมาถึงขั้นเป็นปราชญ์น้อยๆ รักษาทั้งกายทั้งใจ

พอเห็นภาพแล้ว ก็จงเลือกเถิด จะเลือกอะไร